Επιδότηση για παντόφλες

Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει ότι αυτό το αστείο με την επιδότηση για βενζίνα, έχει πολύ ζουμί από πίσω.

Για να το δούμε ψυχρά πολεμικά (μιας και είναι της μόδας τώρα τελευταία), δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να αξιολογήσεις μια κατάσταση, απ’ το να το ζήσεις εσύ ο ίδιος. Και να εξιστορήσεις. Οπότε, που λέτε, πήρα τα 13 ευρώ που μου έδωσε το κράτος για να βάλω βενζίνα και έφτασα χαρούμενος χαρούμενος μέχρι το βενζινάδικο. Λέω με ύφος νεόπλουτου μαφιόζου «γέμισέ το μικρέ» και περιμένω. Αφού τελείωσε το γέμισμα, βλέπω τον «μικρό» και με κοιτάει. Και τον κοιτάω. Και τι γυρίζει και μου λέει;

• Περιμένω να με πληρώσετε..

Τι να σε πληρώσω; Αφου πληρώνει το κράτος.
Ο μικρός συνεχίζει να με κοιτάει με νέο βλέμμα, αυτό της οργισμένης απορίας.

• Τι με κοιτάς; Εγώ μόλις πήρα τα 13 ευρώ για να έρθω να βάλω βενζίνα. Δηλαδή τι; Τα 13 είναι ΓΙΑ ΤΗΝ βενζίνα; Δηλαδή, 13 ευρώ βενζίνα; Στην τιμή που έχει φτάσει, εγώ 13 ευρώ θέλω να φτάσω μέχρι το βενζινάδικο και να γυρίσω σπίτι μου. Την υπόλοιπη βενζίνα ποιος θα την πληρώσει; Εγώ; Με τι; Με το τουπέ ή την ομορφιά μου; Ή μήπως με.. πορδές; Γιατί έρχεται και Πάσχα, τις κρατάμε για βάψουμε αυγά, κι αν βρούμε κότες να μας κάνουν αυγά, γιατί κι αυτές το έσκασαν.

Τέλος πάντων, με τρόμαξαν οι κόρνες και τα μπινελίκια του αυτοκινήτου από πίσω, περίμενε κόσμος να βάλει κι αυτός βενζίνα, πλήρωσα με την πιστωτική μου κάρτα μου κι έφυγα. Και προφανώς το φυσάω και δεν κρυώνει, γιατί έφυγε και το κρύο και ήρθε η σκόνη και μεθαύριο οι ζέστες. Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, έπρεπε να κάτσω σε μια γωνία να δω τις αντιδράσεις τους. Άραγε, μόνο εγώ είμαι ο αφελής που θεωρούσα ότι τα 13 ευρώ είναι για να πάω στο βενζινάδικο ή υπάρχουν κι άλλοι αφελείς ρομαντικοί τριγύρω μου;

Προσωπικά, σαν Παντοφλάκιας, από την μια στεναχωριέμαι που το κράτος τα έχει κάνει μαντάρα με την τιμή της βενζίνας, αλλά χαίρομαι γιατί ο κόσμος θα το ρίξει στο περπάτημα. Κι αν περπατάει, θα χαλάει τα παπουτσάκια του, κι εγώ τσαγκάρης δεν είμαι για να σας τα ξαναφτιάξω, αλλά σας τα πουλάω σε τιμές θαύμα. Κι εννοείται φυσικά ότι μετά από έναν ποδαρόδρομο, μια αναπαυτική παντόφλα, πλαστική, δερμάτινη, υφασμάτινη, ανατομική, όπως να ‘ναι βρε αδερφέ, είναι Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ για τα κουρασμένα ποδαράκια σας, ε;;

Μήπως ρε Κυριάκο να σκεφτείς την επιδότηση για παντόφλες; Λέω, μήπως…